esbouçar
esbouçaresbouçar
(
es·bou·çar
es·bou·çar
)Conjugação:regular.
Particípio:regular.
verbo transitivo
[Portugal: Trás-os-Montes]
[Portugal: Trás-os-Montes]
Surribar, para depois plantar bacelo.
=
ESBOIÇAR
Confrontar: esboçar.