PT
BR
Pesquisar
    Definições

    Conjugação do verbo:

    circunstanciar

    Indicativo

    Presente
    eu
    circunstancio
    tu
    circunstancias
    ele/ ela/ você
    circunstancia
    nós
    circunstanciamos
    vós
    circunstanciais
    eles/ elas/ vocês
    circunstanciam
    Pretérito Perfeito
    eu
    circunstanciei
    tu
    circunstanciaste
    ele/ ela/ você
    circunstanciou
    nós
    circunstanciámos
    vós
    circunstanciastes
    eles/ elas/ vocês
    circunstanciaram
    Pretérito Imperfeito
    eu
    circunstanciava
    tu
    circunstanciavas
    ele/ ela/ você
    circunstanciava
    nós
    circunstanciávamos
    vós
    circunstanciáveis
    eles/ elas/ vocês
    circunstanciavam
    Pretérito Mais-Que-Perfeito
    eu
    circunstanciara
    tu
    circunstanciaras
    ele/ ela/ você
    circunstanciara
    nós
    circunstanciáramos
    vós
    circunstanciáreis
    eles/ elas/ vocês
    circunstanciaram
    Futuro
    eu
    circunstanciarei
    tu
    circunstanciarás
    ele/ ela/ você
    circunstanciará
    nós
    circunstanciaremos
    vós
    circunstanciareis
    eles/ elas/ vocês
    circunstanciarão

    Conjuntivo

    Presente
    que eu
    circunstancie
    que tu
    circunstancies
    que ele/ ela/ você
    circunstancie
    que nós
    circunstanciemos
    que vós
    circunstancieis
    que eles/ elas/ vocês
    circunstanciem
    Pretérito Imperfeito
    que eu
    circunstanciasse
    que tu
    circunstanciasses
    que ele/ ela/ você
    circunstanciasse
    que nós
    circunstanciássemos
    que vós
    circunstanciásseis
    que eles/ elas/ vocês
    circunstanciassem
    Futuro
    se eu
    circunstanciar
    se tu
    circunstanciares
    se ele/ ela/ você
    circunstanciar
    se nós
    circunstanciarmos
    se vós
    circunstanciardes
    se eles/ elas/ vocês
    circunstanciarem

    Infinitivo

    Pessoal
    eu
    circunstanciar
    tu
    circunstanciares
    ele/ ela/ você
    circunstanciar
    nós
    circunstanciarmos
    vós
    circunstanciardes
    eles/ elas/ vocês
    circunstanciarem
    Impessoal
    circunstanciar

    Condicional

    eu
    circunstanciaria
    tu
    circunstanciarias
    ele/ ela/ você
    circunstanciaria
    nós
    circunstanciaríamos
    vós
    circunstanciaríeis
    eles/ elas/ vocês
    circunstanciariam

    Imperativo

    Afirmativo
    circunstancia
    tu
    circunstancie
    ele/ ela/ você
    circunstanciemos
    nós
    circunstanciai
    vós
    circunstanciem
    eles/ elas/ vocês
    Negativo
    não circunstancie
    ele/ ela/ você
    não circunstanciemos
    nós
    não circunstancieis
    vós
    não circunstanciem
    eles/ elas/ vocês

    Gerúndio

    circunstanciando

    Particípio Passado

    circunstanciado