Conjugação do verbo:
aurir
Indicativo
Presente
eu
aurotu
auresele/ ela/ você
aurenós
aurimosvós
auriseles/ elas/ vocês
auremPretérito Perfeito
eu
auritu
auristeele/ ela/ você
auriunós
aurimosvós
auristeseles/ elas/ vocês
auriramPretérito Imperfeito
eu
auriatu
auriasele/ ela/ você
aurianós
auríamosvós
auríeiseles/ elas/ vocês
auriamPretérito Mais-Que-Perfeito
eu
auriratu
aurirasele/ ela/ você
auriranós
auríramosvós
auríreiseles/ elas/ vocês
auriramFuturo
eu
aurireitu
aurirásele/ ela/ você
auriránós
auriremosvós
aurireiseles/ elas/ vocês
aurirãoConjuntivo
Presente
que eu
auraque tu
aurasque ele/ ela/ você
auraque nós
auramosque vós
auraisque eles/ elas/ vocês
auramPretérito Imperfeito
que eu
aurisseque tu
aurissesque ele/ ela/ você
aurisseque nós
auríssemosque vós
aurísseisque eles/ elas/ vocês
aurissemFuturo
se eu
aurirse tu
auriresse ele/ ela/ você
aurirse nós
aurirmosse vós
aurirdesse eles/ elas/ vocês
auriremInfinitivo
Pessoal
eu
aurirtu
auriresele/ ela/ você
aurirnós
aurirmosvós
aurirdeseles/ elas/ vocês
auriremImpessoal
aurir
Condicional
eu
auririatu
auririasele/ ela/ você
auririanós
auriríamosvós
auriríeiseles/ elas/ vocês
auririamImperativo
Afirmativo
aure
tu
aura
ele/ ela/ você
auramos
nós
auri
vós
auram
eles/ elas/ vocês
Negativo
não aura
ele/ ela/ você
não auramos
nós
não aurais
vós
não auram
eles/ elas/ vocês
Gerúndio
aurindo
Particípio Passado
aurido